طراحی مدل اعتمادسازی در شبکة تأمین خدمات بشردوستانه (مطالعه موردی: آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو ، انفجار شهران، آب‌گرفتگی مترو تهران)

هدف از این پژوهش با توجه به اهمیت مسئله ایجاد اعتماد در زنجیرة تأمین خدمات بشردوستانه و نیز فقر نظری در حوزة اعتمادسازی، ارائه مدلی از فرایند اعتمادسازی در شبکة امداد کشور است. برای انجام این مطالعه، سه حادثة بزرگ اخیر استان تهران  مورد مطالعه انتخاب ‌شده است و با توجه به کمبود تحقیقات کیفی در حوزة اعتمادسازی، با استفاده از روش نظریة داده ­بنیاد نسخه 2015 کوربین و استراوس، مدل فرایند اعتمادسازی در شبکة امداد براساس مصاحبه با 8 نفر از خبرگان حاضر در شبکة امداد، طراحی ‌شده است. با توجه به اهمیت ایجاد اعتماد میان اعضای حاضر در شبکة امدادرسانی و فقدان مدلی جامع در این حیطه، پژوهش حاضر به طراحی مدل ساخت اعتماد و بررسی نقش حساس اعتماد در فرایند امدادرسانی موفق  و بازتاب آن می­پردازد. یافته­های پژوهش در 3 فاز شرایط، اقدامات و پیامدها طبقه‌بندی ‌شده‌اند. ساختارهای ضعیف جامعه و سیستم مدیریت جامعه مانع بزرگ ایجاد اعتماد است و کافی نبودن بودجه، نامشخص بودن متولی امر، عملکرد ناموفق، عدم هماهنگی و همکاری کارگروه­های مسئول و آمادگی نداشتن از عوامل اصلی بی­اعتمادی تعیین‌ شده است.